“Voor een vereniging die nog gelooft in haar toekomst is het belangrijk even achterom te kijken.”
KSA in de jaren 50
Voor KET moeten we daarom vertrekken in de jaren 50. Toen bestond er in Beveren een sterke KSA-beweging (Katholieke Studenten Actie) die een creatief verlengstuk kreeg … Eens de KSA-broek uitgegroeid bleven verschillende oud-leden nog samenkomen en tal van sportieve en culturele activiteiten organiseren. Vele leute was hen ook niet vreemd !
Het was geen loutere studentenbeweging meer, verschillenden leden studeerden nog maar anderen stonden reeds op de werkvloer. Zij doopten hun vereniging “Kamer Edelweiss” – “Nobilitas et Sapientiae”. Een vriendenkring waarvoor men zich kandidaat moest stellen om opgenomen te kunnen worden.
“Men moeste van onberispelijk gedrag zijn …” Alhoewel …
Begin jaren 60 stapten ook de latere stichters van KET over naar Kamer Edelweiss dat uitgroeide tot Kamer Edelweiss Hoogstudentenvereniging. Eenmaal het studentenleven voorbij, was ook het lidmaatschap van Kamer Edelweiss niet meer zo vanzelfsprekend en zochten sommigen hun heil in een nieuwe culturele uitdaging : een toneelgroep !
Beveren geloofde in ons …
Er kwam dat eerste stuk : Dodencel 53. Een stuk enkel voor mannen want studentenclubs waren enkel voor mannen toegankelijk. Er waren opvoeringen in Beveren, Haasdonk en Melsele. Met succes. Het gemeentebestuur van Beveren met schepen van Cultuur Alfons Lambers en burgemeester Marcel Van der Aa, de Piet Stautkring, de VTB-afdeling Beveren en het Davidsfonds beloofden hun onvoorwaardelijke steun bij de verdere werking. Men geloofde dus in ons ! Een toneelvereniging moest en zou er komen !
1963 de oprichting van Kamer Edelweiss Toneelgroep
En zo stichtten Walter Cools, Paul De Meersman, Francois Smet, Walter Mertens, Juul De Meersman en Wim Van Remortel in 1963, volledig onafhankelijk van Kamer Edelweiss Hoogstudentenvereninging, Kamer Edelweiss Toneelgroep of kortweg KET. Met veel jeugdig overmoed en onder het motto “Audaces fortune juvat” werd Francois Smet voorzitter, Walter Mertens ondervoorzitter, Walter Cools secretaris en Paul De Meersman schatbewaarder… en de wereld behoort inderdaad aan de durvers, want in de tijd van opkomende televisie was het niet zo evident om een toneelkring op te richten en al zeker niet na het ter ziele gaan van de toneelkring in Beveren: ‘Ic Dien’ o.l.v. Raymond Stijnen.
Mannen EN vrouwen …. oeioeioei….
Aan durf geen gebrek want KET ging -uiteraard- tegen alle moraal van die tijd in gemengd spelen maar zo eenvoudig was dat blijkbaar niet …
Op Pasen 1963 werd de groep boven de doopvont gehouden in de feestzaal van de centrumschool, uiteraard met een echte receptie en verschillende sprekers : Alfons Lambers, schepen namens de gemeente Beveren, Gust Deckers namens het Davidsfonds en Francois Smet en Walter Cools namens KET.
Maar al snel kwamen de eerste praktische problemen op ons af : een goede (lees betaalbare) regisseur vinden, een aangepast stuk, een zaal, … en nog zoveel meer.
En spelen zouden we …. maar waar ?
Waar spelen ? De keuze was niet groot, het Gildenhuis was zowat de enige mogelijke zaal in Beveren. Maar daar werd elk weekend een film gedraaid en gemengd toneel was voor het bisdom, eigenaar van het Gildenhuis, destijds not done !
Ten strijde naar het Bisdom Gent
Teneinde niet in conflict te komen met het bisdom en met de plaatselijke Deken Richard Weemaes maakte deze laatste een afspraak met de Gentse Bisschop. Walter Cools en Francois Smet togen samen naar Gent om hun zaak te bepleiten. En met succes. We kregen de toelating onder twee voorwaarden : de vrouwelijke spelers moesten een familiale band hebben met de mannelijke spelers en elke repetitie moest met een gebed starten ! Dit beloofden we uiteraard op ons ‘eerste communiezieltje’. Maar eens terug in Beveren deden we gewoon ons goesting m.a.w. we trokken er ons niets van aan. KET was toen misschien al een voorbode op de nakende studentenrevoltes van de jaren 60.
Plaats voor toneel of voor film ?
We konden dus in het Gildenhuis spelen, maar daarmee waren alle problemen nog niet van de baan. In het weekend en maandagavond werd daar film gedraaid … ooit hebben we wel eens de enkele filmbezoekers op maandagavond aan de poort opgewacht met de melding dat de vertoning die avond niet doorging. Zo konden we wat vroeger aan de decorbouw beginnen ! Toen al voelden we de nood aan een degelijke zaal of cultuurcentrum … maar dat was wachten tot 1996.
1963 Onze eerste “echte officiële” opvoering
We vonden in Sint Niklaas een regisseur: Bert Pauwels en wij planden de vertoning van ‘De Fluwelen Handschoen’ van Rosemary Cassy op 9 en 14 november 1963 in het Gildenhuis in Beveren en op 29 december 1963 in het Parochiehuis in Melsele.
En door Bert Pauwels kwamen we ook in contact met Raymond De Roeck, die toen eerste grimeur was bij de toenmalige BRT. Raymond heeft jarenlang in onze groep prachtig werk geleverd en werd zelfs met zijn echtgenote en kinderen actief lid.
Repeteren zonder ijskast
En repeteren vraagt u ? Dat deden we in het begin in het Gildenhuis en wat later gebruikten we een zolder bij de familie Weyn. Bij Jef Weyn op de Markt was in de achterbouw een grote ruime zolder : moeilijk bereikbaar, met een steile houten trap, over een duistere zolder naar een ruimte die we konden inrichten als repetitielokaal. Primitief maar het lukte … in het begin zelfs zonder ijskast !
De geschiedenis herhaalt zich en alles komt terug
En we hadden de smaak te pakken. Voor ons volgende stuk kozen we “Een inspecteur voor U” van J.B. Priestley in regie van Bert Pauwels.
We speelden op woensdag 15 en donderdag 16 april 1964, midden in de week want op de weekends was er film in het Gildenhuis. Vrijdag moest het decor worden afgebroken en pas dinsdag kon hij opgesteld worden want maandagavond was er nog film, maar soms voor zo weinig mensen dat wij bij de inkom gingen staan om te melden dat de film niet doorging, dat mocht de pastoor natuurlijk niet weten !
En ja … meer dan 45 jaar later in 2010 speelden we met KET opnieuw dit stuk, ditmaal in de bewerking van regisseur Ronny Verheyen onder de titel “De Inspecteur”. De rol van inspecteur werd opnieuw door Francois Smet (deze keer op gepaste leeftijd) gebracht en Walter Cools zaliger speelde Arthur Birling, de vader die destijds door Wim De Schepper werd gespeeld.
1964 KET viert 1-jarig bestaan :
En hier kwam Jo Daems zaliger, leraar aan de academie, in beeld als later regisseur.
En om dit eerste speelseizoen te sluiten namen we deel aan het wagenspel op tekst van Jozef Van De Velde tijdens de grootse viering van 350 jaar Markt en Jaarmarkt te Beveren. Er was een historische stoet met Albrecht en Isabelle op de grote markt in augustus 1964. Een goede opwarming voor ons tweede speelseizoen 1964-65.
En wie betaalde dat allemaal ?
Ondertussen begonnen we ons ook financieel te organiseren. We deden aan ere- en steunleden-werving voor de prijs van 100 Belgische Frank (2,5 euro) en 50 Belgische Frank (1,25 euro). De namen van de leden werden gepubliceerd in de plaatselijke gazetten (o.m. De Beverse Post en het Vrije Waasland: zie hieronder de 1ste lijst).
1965 KET viert haar 2-jarig bestaan :
Op zondag 25 april kregen we weerom de gelegenheid om te feesten. KET bestond dan immers 2 jaar en wij vierden de opening van ons lokaal in de Gravendreef (waar we tot 2019 hebben verbleven). Pittig detail : Z.E.H. Deken Weemaes heeft nog ons lokaal ingezegend !
En het was een geslaagde viering ! “Het Vrije Waasland” zag het zo: “Na de ernstige toespraken werd alles mild met schuimwijn overgoten terwijl een dicht rookgordijn er mede toe bijdroeg dat er ten lange laatste voor velen nog slechts een troebel beeld van dit prettig lokaal overbleef. Al bij al een geslaagde inhuldiging en een datum die lang niet als de minst memorabele in het verslagboek zal worden opgetekend, een gezellige viering die de banden tussen de KET-familie heeft dichter gesnoerd en menselijke kontakten heeft hernieuwd.”
KETJE, ons eigen tijdschrift
Eerst nog een belangrijk feit uit het seizoen 64-65: we kregen zowaar een heus tijdschrift “KETJE” onder impuls van Herman De Rop en Hugo Willems. Met een beetje moeite en misschien een vergrootglas kan je lezen hoe “een kind ons geboren is” door Herman De Rop alias Tuurke.
1965 – 66 “De wereld is een schouwtoneel”
Het seizoen 1965-66 stond in het teken van de cyclus “De wereld is een schouwtoneel” welke door KET in samenwerking met de Piet Stautkring werd georganiseerd. We presenteerden een indrukwekkend programma met 15 verschillende data doorheen het jaar waarbij de toneelvoorstellingen doorgingen in het Gildenhuis en de voordrachten in het lokaal van KET.
En dat gemengd spelen ?
16 juli 1966 een niet te missen datum : de inhuldiging van KET zijn “eerste dames-WC” op het lokaal. Dit ging gepaard met een heuse plechtigheid en een “modus operandus” …want het was enkel nog maar voor de “kleine boodschap”!! Herman De Rop, stichter-ontwerper, deed een openingswoord, las het 5 artikel tellende gebruiksreglement voor en Lilianne De Schepper kreeg plechtig de sleutel overhandigd.
1967 KET viert haar eerste Lustrum :
Op zondag 1 oktober 1967 vierden we ons 5-jarig bestaan : het eerste lustrum ! Een uitgebreide receptie op het lokaal met Jo Daems als gastspreker over de toekomst van het liefhebberstoneel in het Waasland. En aan de gezichten van voorzitter Francois Smet, schatbewaarder Paul De Meersman en secretaris Walter Cools te zien, ging het er ernstig aan toe :
1968 KET speelt haar eerste “groot stuk” :
Na de samenwerking met de Piet Staut Kring gingen we op zoek naar een nieuwe partner. Het werd de Koninklijke Katholieke Turnkring Beveren (KKTB) “Door Eendracht Sterk” (DES).
Met hen brachten we “Boevenbal” van Jean Anouilh, een zeer pittig comedie-ballet, “une piece rose”, een burlesk blijspel dat, door de balletten die er doorheen zijn geweven, een streling was voor oog en oor. Voor deze balletten deden we een beroep op de turnkring, dus voor de eerste keer een co-productie. Leo Vertongen leverde een prachtige prestatie als regisseur van een 10-tal spelers en meer dan 30 figuranten, in totaal bijna 60 medewerkers op en achter de scene!
1969 KET wint Provinciaal Toneeltornooi :
“Suiker” van Hugo Claus brachten we op 24, 25 april en 14 mei 1969 in het kader van het Provinciaal Toneeltornooi. In een prachtig decor, ontworpen door Wim van Remortel zaliger, en met een sterke bezetting wonnen we met glans dit tornooi en eindigden als enige groep in 1ste categorie. Walter Cools kreeg zelfs nog een speciale vermelding voor “zuivere taal”!
In een van de krantenartikels hierover lezen we: “…voorzitter Francois Smet zegt dat hij nog dikwijls aan de deur van het gemeentehuis zal komen kloppen en hij beukt er zelfs al aanstonds op door aan te dringen op de bouw van een volwaardige toneelschouwburg…”
En de redacteur maakte tussen haakjes de bedenking: “…De toekomst zal uitwijzen of over dit voorstel zal worden gezegd: zo leerden de Ketters maar zij doolden!”
EN ZIJ DOOLDEN NIET!
1971 KET verbroederde met BLAU :
20 maart 1971 was een belangrijke datum in de geschiedenis van KET. Op die dag verbroederden we voor het eerst met kabaretgroep Blau in het mini-theater in de Stationsstraat. En in dit mini-theater brachten voor het eerst een toneelspel van Carl Wittlinger in een regie van Bruno De Vuyst op zaterdag 3 en zondag 4 april 1971.
1973 KET viert 10-jarig bestaan :
10 jaar KET in de feestzaal Verstraeten…en onze drukker Walter had er weerom zijn plezier in om enkele taalfoutjes in ons menu te monteren ! Naderhand kwamen de juiste menu’s op tafel!
Het succes van onze opvoering en alle “media” aandacht van “de Gazet Van Antwaarpen” die daarmee gepaard ging zorgden ervoor dat nieuw en jong talent zich spontaan aanmeldde bij KET.
1974 KET en Reynaert spelen hun eerste co-productie : Boerenpsalm.
Het toneelseizoen 1973-74 werd besloten met een unieke
gebeurtenis in de geschiedenis van KET. Voor het eerst realiseerden we een
co-productie met onze zustervereniging van Melsele Toneelvereniging Reynaert.
We brachten BOERENPSALM van Felix Timmermans in een toneelbewerking van P.G.
Veens en een regie van Maurits Apers. Met een 40-tal acteurs uit beide
verenigingen speelden we in Melsele en in Beveren elk 3 geplande vertoningen
met nog eens een extra vertoning in elke gemeente. De kranten blokletterden terecht:
“Boerenpsalm-opvoering werd mijlpaal in Wase toneelleven”. Walter Cools
schitterde in de rol van boer Wortel.
Bij de vertoning van 25 april kregen we het bezoek van mevr. Felix Timmermans,
haar dochter Clara en haar kleinzoon.
1975 een primeur voor het Waasland :
Het 13de speelseizoen van KET werd ingezet met de opvoeringen van “Pygmalion” van George Bernard Shaw in regie van Arnold Willems. Dit toneelstuk dat tot musical werd bewerkt onder de titel “My fair Lady” werd voor KET weerom een “super”productie”! Een 20-tal acteurs en een technische ploeg om U tegen te zeggen stonden garant voor een groot succes.
De technische ploeg zorgde voor een “staaltje van podiumtechniek” door het gebruik van een draaischijf geleend bij de toenmalige BRT (wij hadden leden met connecties). De kranten spraken van een primeur voor het Waasland!
1977 KET wint het 2 jaarlijkse Provinciaal Toneeltornooi
Met “De Prijs” van Arthur Miller in regie van Maurits Apers won KET het Provinciaal Toneeltornooi. Er namen 8 toneelkringen deel, die op voorhand geselecteerd waren uit een 60-tal Oost-Vlaamse toneelkringen. Met meer dan 85 procent van de punten werden we als enige geklasseerd in 1ste categorie. Weerom reden om te feesten! Een officiële proclamatie op het Provinciehuis in Gent. Het al traditionele plechtige ontvangst op het gemeentehuis van Beveren, de logische grote receptie en natuurlijk de obligatoire toespraken o.m. van de voorzitter maar ook vanwege het kersverse gemeentebestuur. Op 1 januari 1977 ontstond de nieuwe gemeente Beveren na een grote fusieoperatie en toen reeds beloofden zij ons een spoedige realisatie van een echt cultuurcentrum … het duurde toch nog tot begin van de jaren 90 eer het zover was ! Wat wil je, de fusie-problematiek kende andere prioriteiten !
En KET … die besloten het seizoen met de 5de BLAU-KET feesttent op de Grote Markt tijdens de Beverse Feesten.
1978 KET viert haar 15-jarig bestaan
Ter gelegenheid van ons 15-jarig bestaan in het seizoen 1977-78 wilden wij ons publiek speciaal verwennen. Toenmalig KET-bestuurslid, Hugo Willems-zaliger, kreeg het idee om de opvoering van “De Mirakelmakers” een vervolg te geven en… hij schreef dat vervolg zelf : “Aan den toog in Prospeer” en Walter Cools-zaliger die regisseerde!
De kranten waren lovend (op enkele zeurpieten-would be cultuurfanaten na). Zo o.m. De Voorpost: “Wie dacht dat KET, de onbetwistbare laureaat van het Provinciaal Toneeltornooi 76-77, op zijn lauweren zou gaan rusten, heeft het verkeerd voor. Deze Beverse groep legt zoveel dynamisme en creativiteit aan de dag dat zij steeds weer nieuwe horizonten aanboort in de amateurstoneelwereld. KET beweegt zich al 15 jaar tussen het sterk diepgaand theaterwerk en het probleemloze, maar soms virtuoze, volkstoneel. Een gewaagde combinatie die KET echter groot succes opleverde en een brede publieke belangstelling”.
En van feesten daar kenden KET al wel iets van ….
1979 KET voorspelt de toekomst
KET bracht “Klucht van den braven moordenaar” van Jos Janssens in de regie van Walter Cools. 5 opvoeringen met 17 spelers en een massa medewerkers achter de schermen. Het stuk speelde zich af in de gevangenis van Veurne, overgebracht naar Beveren in het Bevers dialect. Was dit een voorspelling voor een “echte” gevangenis in Beveren ?
“Het Vrije Waasland” titelde : Beverse moordenaar veroorzaakte een stormloop naar het parochiecentrum ! Aangenaam volkstoneel.
Daarna ging het terug wat ernstiger. Een vertoning die in feite in de periode mei-juni als afsluiter van het 16de speelseizoen geprogrammeerd stond, maar wegens een ongeval van een acteur moest uitgesteld worden. De thriller “De Volle Waarheid” werd dan gebracht in het parochiecentrum op 7 en 8 oktober 1979 in regie van Maurits Apers. De jury van het Provinciaal Klasseringstornooi 79/80, die op de laatste vertoning aanwezig was, plaatste ons in 1e categorie! Proficiat!
1980 KET en BLAU verhuizen naar de Gravendreef
1980 was voor KET en BLAU een heel bijzonder jaar. Op 1
januari moesten wij ons lokaal in de Stationsstraat (dat wij sedert 1971
betrokken) verlaten door een wisseling van eigenaar.
Er werd gezocht en gevonden: een vrij grote ruimte op de hoek van de Markt en
de Gravendreef, eigendom van Roger Van Roeyen, gemeentesecretaris.
Maar…koken kost geld! Om een repetitielokaal, verbruikslokaal, atelier,
verlichting, verwarming, enz. in te richten was er veel geld nodig ook al werd
er door vele leden elke avond hard gewerkt. De kosten werden geraamd op om en
bij de 500.000 Bef (12.500 euro).
Na vele weken hard zwoegen konden we ons lokaal eindelijk “officieus” (enkel voor leden van BLAU en KET) openen op zaterdag 28.06.1980. De officiële opening van het BLAU-KET mini-theater kwam er op 16 januari 1981 met – hoe kan het ook anders – de traditionele feestelijkheden en doorlopende optredens van BLAU-KET.
1981 een massaspel met meer dan 500 acteurs
Op 19, 20, 26 en 27 september werd in het park van Kasteel
Cortewalle het massaspel “SEFKE DE PUITENSLAGER” gebracht op initiatief van Het
Pillorijn.
De historie van de Beverse Schandpaal werd op tekst gebracht door Theo Bauwens.
Wim De Schepper van KET vertolkte de puitenslager. Het geheel werd geregisseerd
door Leo Vertongen en Marcel De Munck was co-regisseur.
KET en BLAU zorgden samen voor een 40-tal acteurs en er werd beroep gedaan op
een toen nog pas opgerichte toneelgroep “De 4 Sinten”.
Bovendien waren echter nog een 500-tal figuranten nodig… deze werden gezocht en
gevonden in het Beverse verenigingsleven.
1982 BLAU-KET bestaat 10 jaar
In augustus 1982 vierden we 10 jaar BLAU-KET-tent op de Beverse Markt.
1982-1983 het 20ste speelseizoen en een voorzitterswissel
Wij speelden in dit jubileumjaar maar liefst 3 verschillende stukken :
- “Waar de sterrre bleef stille staan” als ode aan Felix Timmermans in regie van Maurits Apers, die eigenhandig de Lierse dompelaars omvormde tot sukkelaars uit het Soete Waasland.
- “Parochievrijers” van Gaston Martens in een regie van Walter Cools. Niet minder dan 20 acteurs en evenveel medewerkers achter de schermen deden ons genieten van één van de meesterwerken van de Vlaamse toneelschrijver.
- “Kattinnen” van Valentin Chorell in regie van Reinhilde Demets in het Parochiecentrum.
De kranten schreven: “een entoesiast publiek voor een entoesiast KET dat 20 jaar jong is”!!
Ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van KET
organiseerden we … inderdaad een
uitgebreide receptie in het Blau-KET-minitheater met een feestbanket en een
“grootse” aankondiging. Een voorzitterswissel, Francois Smet werd schepen van
de gemeente Beveren en gaf de taak van voorzitter door aan Walter Cools.
1984 Revue “Beveren da´s heel ons leven” door BLAU
In juni 1984 waren er binnen KET belangrijke besprekingen!
Bedoeling was om grondig van gedachten te wisselen over enkele “problemen”
vooraleer het volgende seizoen op punt te stellen.
Dit seizoen wordt moeilijk en “ingekort” omwille van de geplande Blau-revue (en
onze deelname daaraan) en het nakend massaspel op Cortewalle.
Ondertussen waren er ook contacten met een groep jongeren “De 4 Sinten”. Een samenwerking bleek er niet te kunnen komen en hun bestaan was van korte duur. En in september-oktober 1984 volgde dan de onvergetelijke revue “Beveren da’s heel ons leven” door kabaretgroep BLAU in regie van Roland Raeymaeckers met assistentie van Walter Cools en KET.
1985 Het massaspel “Sefken en de Geuzen”
In 1985 stond ons een groots gebeuren te wachten: “SEFKEN EN DE GEUZEN” door Theo Bauwens, een massaspel van de Orde van het Pilorijn met toneelproductie van KET. De regie was in handen van KET-regisseur Leo Vertongen. Plaats van het gebeuren was het domein Cortewalle op 6, 7, 8, 13, 14 en 15 september 1985.
Naast kabaretgroep Blau namen ook de andere Beverse toneelkringen deel aan dit groots gebeuren. Naast de 80 à 90 sprekende rollen waren er nog 500 figuranten al of niet te paard komende uit al de deelgemeenten van Beveren.
1986 een druk jaar met 3 nieuwe stukken
Blaffen tegen de maan
Na de succesvolle maar vermoeiende maanden van het massaspel openden wij het 23ste seizoen in februari met “Blaffen tegen de maan” van Dimitri Frenkel Frank in een regie van Maurits Apers. Met deze vertoning werden we in het Provinciaal Klasseringstornooi opnieuw voor 4 jaar gerangschikt in 1e kategorie. De kranten blokletterden :” een schoolvoorbeeld van hoe men hoogstaand toneelwerk kan brengen vanuit een amateurgezelschap” en “KET blafte met succes tegen de maan !”
Kom van dat dak af
In maart van datzelfde jaar speelden de “KET-jongeren” : Paul Janssens, Guy Tindemans, Bob Van De Velde, Leentje De Munck en Hilde Bauwens, de toenmalige jongeren van dienst speelden “Kom van dat dak af” in regie van Jacques Bosman.
De bruiloft
Oktober en november van 1986 zaten volgeboekt met maar liefst 19 voorstelling van “De Bruiloft” van Bertolt Brecht in regie van Luk Allaerts. “Een merkwaardig en gedurfd initiatief van KET” volgens de kranten en publiek want alle aanwezigen zaten mee aan tafel voor het vieren van de bruiloft, inclusief de traditionele receptie en felicitaties aan het gelukkige koppel.
1987 KET begint zijn zilveren 25ste jubilieum seizoen
Slisse en Cesar
Een Vlaamse klassieker van Jeroom Verten en Jos Gevers. 6 uitverkochte voorstellingen met spitse revue-achtige dialogen, sterke types met momenten van drama en ontroering. Regisseur Luk Allaerts legde zijn acteurs (Gislain Panis, Katie Braem, Christianne Beeldens, Wilfried Van De Velde, Wim De Schepper, Dianne Lauwers, Walter Mertens, Chris Smet, Ronny Smet, Kaat De Schepper en Geert De Schepper) een hoog tempo op en wist elke gag visueel en tekstueel uit te puren zonder te overdrijven.
De kus van een Rus
Onze KET-jeugd kan in het jubileum jaar niet achterwege blijven. In maart en april 1988 werd in regie van Jacques Bosman, de ideale regisseur voor dit stuk volgens “Het Vrije Waasland”, deze komedie van Ray Cooney een echte Engels vaudeville met veel persoonsverwisselingen, verdwijningen achter deuren en kasten, vergissingen, sterke dialogen en typeringen. Onze jeugd had hiermee een succesvol 10de speelseizoen met de nodige persaandacht.
Op de foto van links naar rechts : Joost Deckers, Annemie De MAyer, Pol Staut, Annelies Cools, Guy Tindemans, Paul Janssens, Marleen De Rycke, Paul Vervoort, Eli De Baere en zittend Jan De Bock alias “de Rus”.
Heksenjacht
Als jubileum-productie werd er gekozen voor Heksenjacht van Arthur Miller in regie van Maurits Apers.
Op de foto alle 21 acteurs : Wilfried Van De Velde, Erika LAuwers, Ingrid Pieters, Kaat De Schepper, Birgit MArtens, Gallienne Kips, Jacques Bosman, Lieve Cools, Veerle Cools, Walter Cools, Christianne Beeldens, Rom Van De Velde, Chris Smet, Hilde De Meulder, Walter Mertens, Geert De Schepper, Bert Van den Bossche, Ronny Smet, Wim De Schepper, Paul Van Leuvenhage En Renilde Wauters.
“KET heeft met dit meesterwerk een reputatie van 25 jaar kwaliteitstoneel hoog gehouden … enkele acteurs van het eerste uur hebben, samen met een hele schare spelers het knappe toneelwerk met zijn spannende intriges MEESTERLIJK vertolkt. Waarvoor een dikke proficiat.” citeren we de schrijvende pers.
KET en 25 jaar dat betekent maar één ding : FEEST !
En niet zomaar 1 keer : op 28 mei 1988 houden we ons eigen KET feestje maar op 3 oktober 1987 vierden we reeds dit “officieel” zilveren bestaan met een gemeentelijk ontvangst op Cortewalle gevolgd door een feestmaal. Kunst is nooit ver weg bij KET en onze huis-graficus en mede-stichter Wim Van Remortel maakt voor deze gelegenheid een lithografie “25 jaar KET” waarbij hij zijn inspiratie haalt bij het meesterwerk van Rembrandt: “De Nachtwacht”. 25 sterke theaterfiguren uit het 25 jarig bestaan van KET figureren op deze litho. Een kunstwerk dat op veel bewondering kon rekenen door de aanwezigen.
1988 … RIP Blau-KET-tent
Dat jaar sluiten we met de 16de Blau-KET-tent op de Grote Markt te Beveren een stuk geschiedenis af waar men vandaag nog steeds anekdotes over vertelt.
1988-´89 na 25 jaar gaan we niet op onze lauweren zitten
In het kader van het “Eenakterfestival” van het Pilorijn brachten we op 10, 11, 24 en 25 februari 1989 in het Blau-KET-minitheater “KAÏN”, café totaaltheater van en door Gabriel Van Landeghem (“De Gabber”)
Op 18 en 19 maart 1989 brachten we toneel voor de jeugd en voor jongeren van 6 tot 66 jaar: “Kikerekisten” van Paul Maar in regie van Miek De Schepper. Een plezierig, en soms al eens minder plezierig, maar steeds vrolijk toneelspel. De opvoeringen gingen door in het Blau-KET-minitheater in de Gravendreef. De acteurs waren Carine Brunel, Tine Slosse en Veerle De Schepper. Het is een verhaal over “echte” vriendschap dat ons doet terugdenken aan de clowns van een circus. Later waren er nog vertoningen bij BGJG en De Spiegel in Beveren, in Ekeren en Melsele (1990 en 1991)
Op 2, 3 en 4 juni 1989 besloten wij het toneelseizoen met de opvoering van “De nacht van Suzy Bernstein” van Bernard Farrell in regie van Miek De Schepper. Deze opvoeringen hadden ook plaats in het Blau-KET minitheater in de Gravendreef. Het was, volgens de kranten, het slot van een grandioos 26ste speelseizoen met dit moeilijke probleemstuk. Zeer knap werk van regisseur en spelers, eens te meer een prachtprestatie van KET.
Foto boven: vlnr Paul Vervoort, Vera Van Arkels, Kaat De Schepper, Kaat Steyaert en Fred Verhoeven.
Foto onder: Ronny Smet en Wim De Schepper.
En dan kwamen de jaren 1990 en 1991 …
In het kader van het Landjuweel bracht KET in januari 1990 terug “HEKSENJACHT”. Wij hebben hier een prachtprestatie neergezet en in alle kranten waren het hiermee eens alleen de jury dacht hier anders over … een koude douche voor KET. Rob Van Genechten, commentator van Tonneelecho schreef : ” Groot was onze verbazing toen juryvoorzitter Flor Demedts de uitslag bekend maakte en Beveren in het geheel niet in de prijzen viel. Groep KET werd onterecht naar de anonimiteit verwezen !”
Wij opende seizoen 27 met “EEN WERELD VOL SPREEUWEN” van Theo Bauwens in bewerking van Walter Cools, geregisseerd door Wim De Schepper, in co-productie met Groot Gaverlands Toneel (GGT) in zaal Kolenhof te Beveren. Een echt brok volkstoneel van, door, over en voor het volk uit het leven gegrepen.
Tijdens de Beverse Feesten in augustus van dat jaar werkten we voor het eerst in de Feestgarage bij Houttequiet samen met Harmonie Kunst en Vreugd mee aan “MUZIEK en SHOW“.
Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan voerde KET het bekende Vlaamse blijspel “Slisse en Cesar” op. Het kon natuurlijk niet uitblijven dat KET in april 1991 het vervolg van datzelfde schrijversduo Jeroom Verten en Jos Gevers “SLISSE BOUWT” ten tonele bracht met uiteraard Wim De Schepper als Slisse en Walter Mertens als Cesar in regie van Walter Cools.
Wim De Schepper als Slisse en Walter Mertens als Cesar 
Wim De Schepper en Wim Boven
Het gerucht dat KET terug Slisse en Cesar ging opvoeren ging zo snel de ronde dat er in no-time 6 voorstellingen waren uitverkocht.
“Dialogen mooi uitgewerkt, typeringen juist gezet, aandacht voor een lach en een traan, perfecte timing, inventief en functioneel decor, …” weerom lovende kritieken in kranten maar vooral van een enthousiast publiek.
In mei 1991 speelden we “MAAK PLAATS MEVROUW” een frivole komedie van Ray Cooney en John Chapman in regie van Danny Heylen.
Een gekende kritische verslaggever van het toenmalige “Vrije Waasland”, Johan De Belie, beschreef de opvoering als volgt : ” Een voorstelling waarin ik veel gelachen heb. Wie mij kent weet wat zulks betekent ! Daartoe dient gecontroleerd amusement gecombineerd te zijn met hoogwaardige vertolking. KET DID IT !”
1992 “EEN MIDZOMERNACHTSDROOM” van WILLIAM SHAKESPAERE
… in bewerking en regie van Gabriel Van Landeghem in samenwerking met de Muziekacademie.
Het werd een totaal-spektakel met live zang en dans, met muziek uit de pre-historie tot en met de toenmalige hit-parade in een grandioos decor en dito kostuums … alles in harmonie met de bewerkte doch authentieke tekst. Een eigenzinnige versie van “De Gabber”. Er kwamen maar liefst 2.400 toeschouwers kijken !
“Een dagdroom voorwaar, dat is goed nu en dan. Ik hoop dat U allen nog lang dromen kan …” met deze woorden eindigt onze eigentijdse versie van Shakespeare´s bekende komedie over vaderlijk gezag en dochterlijke ongehoorzaamheid, over verliefdheid en afgewezen worden, over vriendschap en jaloezie maar vooral … vol humor en magie. Meer dan 100 medewerkers achter en voor de schermen voor decors, kostuums, belichting, grime, techniek, assistentie van regisseur, … en actie op het toneel.
We eindigen ons 28ste speelseizoen in april 1992 in het Gildenhuis met “HET BLIJFT ONDER ONS” een wrange komedie van Alan Ayckbourn in regie van Dimitri Dupont.
Inhoudelijk lijkt dit werk een terechte wrange naklank te hebben. Zelden werd aan de menselijke ontoereikendheid zo prangend gestalte gegeven. Maar vergis u niet: Ayckbourn heeft een onvoorstelbaar grappig stuk geschreven. Hier wordt een afgrijselijke toestand met een onweerstaanbaar gevoel voor humor uitgebeeld. Een meesterwerk dat “meesterlijk” gebracht werd.
Plezier was er ook naast het toneel, in mei 1992 trokken we met een ganse groep KETTERS naar de Champagnestreek voor plezier en … idd champagne.
Ook de Beverse Feesten konden eind augustus niet ontbreken met weerom een eigen scenario ism de Koninklijke Harmonie Kunst en Vreugd tijdens de Beverse Boemlala Muziek- en Showavonden in Garage Houttequiet. Een vaste aanwezigheid tot 1995.
We eindigen 1992 in december met de opvoering van “DE COLLEGA´S“, een blijspel van Jan Matterne in regie van Koen Gonnissen.
Het TV-feuilleton vertelde in deze periode over het wel en wee van een aantal ambtenaren. Jomme Dockx, Verastenhoven, De Pesser en al de andere collega´s kwamen naar het Beverse Gildenhuis voor een reeks succesvolle theatervoorstellingen.
In april en mei 1993 bracht KET nog “CANDIDA” een sociaal bewogen toneelwerk van de grote Ierse auteur en taalvirtuoos George Bernard Shaw in regie van Gabriel Van Landeghem. Met deze opvoering werd deelgenomen aan het Provinciaal Klasseringstornooi Oost-Vlaanderen met een dijk van een resultaat :1e categorie ! Samen met Reynaert van Melsele en Vrank en Vrij van Wetteren. Dit betekende toen vooral meer subsidies van de provincie, een regeling die later werd stopgezet.
1993 … 30 jaar KET
Wij zouden KET geen eer aandoen moesten wij dit niet uitgebreid vieren met de nodige speeches, publiciteit en … juist : eten en drinken. Een uitgebreid “KET-BAN-KET” in Feestzaal Olympia tot in de late … vroege uurtjes.
rechts : kersverse burgemeester en huidig erevoorzitter François Smet
En we maken de sprong naar 1994
“WERELDTOURNEE EINDIGT IN MINI-THEATER” , 1994 kende een toch wel bijzondere start met deze titel in het “Vrije Waasland” geschreven door Johan De Belie. Eind november 1993 brachten wij op het internationaal Eenakterfestival in Blankenbergen het stuk “DE ADVERTENTIE” en met het “HET ESBATTEMENT VAN DE APPELBOOM” reisde KET naar Tsechië waar wij in Orechov deze middeleeuwse “clute” hebben opgevoerd. Begin 1994 wilden we deze 2 stukken aan een ruimer publiek voorstellen en we organiseerde onder het motto “2×1 eeakter = 1 toneelavond” 5 vertoningen in ons eigen mini-theater.
Mei 1994, “EEN SPIEGEL“, een komisch drama van Nestor De Tière in regie van Eddy Van der Auwera. Opvoeringen in de Centrumschool aan de Bosdamlaan met niet minder dan 13 personages. Lof allom in de kranten omdat de regisseur zich eraan hield om een melodrama van 1891 niet al te eenvoudig om te bouwen naar een klucht maar theatergeschiedenis levend te maken met respect voor auteur en werk door een andere kijk te beiden op de tijdsgeest waarin dit stuk werd geschreven.
Onze Tjechische vrienden zakten af naar Beveren en brachten in augustus 1994 in het Gildenhuis met erg visuele enscenering (want wie verstaat er Tsjechisch ?) gekruid met zang, dans en gags een gesmaakte komedie “DE AFLIJVIGE EN DE ONTSNAPTE BOEF“, Tsjechisch amateurtoneel van het allerbeste Europees niveau !
We bezochten samen nog Brugge, de stokerij van Filliers en kregen een diner aangeboden in het Guesthouse van de Kerncentrale van Doel met tussenkomst van de gemeente Beveren. Reizen kroop in ons bloed en we organiseerden dan nog maar een reisje, op eigen kosten, naar Normandië om het internationale jaar 1994 gepast af te sluiten.
1995 … successen volgen elkaar in jaren op
In januari speelden we “HET HAAR VAN DE HOND” van Hugo Claus. De kranten spraken van een “puike” vertoning en van “gedreven acteerprestaties en de bijna sacrale opbouw van het stuk bepaalden de sfeer … KET scoort hoog”. We brachten dit stuk o.l.v. regisseur Eddy Van Der Auwera in ons eigen mini-theater voor een publiek dat letterlijk met hun neus op de scene zat. Als kers op de taart werden we door de jury van het Roelandtjuweel genomineerd voor de beste productie, voor homogeniteit in het spel en voor de beste hoofdrol door Chris Bus en de beste bijrol door Diane Lauwers ! Getuigschrift bijgevoegd als bewijs !
In maart was ons mini-theater weer druk bezet want we brachten maar liefst 8 voorstellingen van de komedie “Nonkel Gaston is dood … en dan is er koffie” in regie van de auteur/regisseur Luk Gijsbrechts.
1995 werd afgesloten met 4 voorstellingen in het Gildenhuis van “MIJNE SCHOONZOON IS NEN HOLLANDER” van Ruud De Rudder in regie van Luk Allaerts.
Het jaar 1996 wordt gestart met “WEDUWENVERBRANDING”
“Weduwenverbranding” van Jörg Graser in regie van de alom gekende Carry Goossens wordt tot 8 maal opgevoerd in ons mini-theater. Het stuk is moeilijk in één genre onder te brengen, eigenlijk is het een drama met een ongewilde komische ondertoon. Facisme is bij veel mensen sterk aanwezig … Een pracht realisatie..
Augustus dat is feestmaand … opnieuw zijn daar de Beverse Feesten en opnieuw is daar ons traditionele “Oase in het groen” met het al even traditionele oesterkraam. Eten om te spelen …. “Smakelijk allen !”
… en dan spelen natuurlijk. In oktober dat jaar hebben we 11 vertoningen van “ONS ZUSJE TROUWT … EN DAN IS ER CHAMPAGNE” een tragikomedie in regie en op tekst van Luk Gijsbrechts.
Gemeente Beveren opent in het voorjaar van 1996 een nieuwe cultuurtempel : het CC Ter Vesten … en dat mocht niet ongemerkt voorbijgaan !
Samen met een aantal andere culturele verenigingen is deze cultuurtempel geopend met een totaalspektakel waaraan iedereen kon deelnemen.
Zo werd dan in het voorjaar van 1997 “MISTER BUFFO” opgevoerd door acteurs uit alle cultuurverenigingen en waarin onze toenmalige voorzitter Walter Cools een leidende rol speelde en hiermee het aandeel van KET alle eer aandeed.
Het schouwspel van de Italiaanse theatermaker Dario Fo vertelt het levens- en lijdensverhaal van Christus, op een onorthodoxe doch duidelijk geëngageerde manier, tragisch, soms tragi-komisch, dikwijls speels-komisch maar vooral enorm ontroerend en boeiend.
Het stuk ging op 28 februari 1997 in première en werd gebracht door een 80-tal Beverse acteurs onder regie van Gabriël Van Landeghem (aka de Gabber) die het stuk samenvatte met de woorden: “ongelofelijk schoon !” Er volgden nog 8 vertoningen.
Ket zou niet Ket zijn als er ondertussen al niet aan een volgend stuk werd gedacht en in de tweede helft van mei dat jaar brachten we in ons eigen mini-theater het toneelstuk “MEISJESKAMER” van Geertrui Daem in een regiedebuut van KET-lid Ronny Smet.
De “meisjes” Kaat Steyaart en Sandra Van Kemseke verdienden van publiek en pers een pluim, ze schiepen een zodanige sfeer dat de tekst uitermate geloofwaardig, herkenbaar en dus ontroerend overkwam. De gevatheid, de natuurlijkheid in het spel en het flitsende tempo levereden bij momenten pareltjes op !
Beverse Feesten 1997 … traditie in ere houden. KET geeft ook hier weer het beste van zichzelf in het mini-theater en in de tent.
Het Provinciaal Klasseringstornooi mocht ook dit seizoen niet ontbreken en in 1997-1998 speelden we “LUGHNASA” van Brian Friel. Het stuk is een verwijzing naar de dansen die werden opgevoerd ter gelegenheid van het oogstfeest ter ere van de Keltische god Lugh. Het is een sfeerstuk, een greep uit het leven van een Ierse familie die het niet breed heeft. Een verhaal met een traan en een lach. De regie was voor de tweede maal in handen van Carry Goossens en voor de choreografie lag de professionele verantwoordelijkheid bij Joske Brabants die in 1961 samen met haar zus het Stedelijk Instituut voor Ballet in Antwerpen had opgericht. Met begeleiding van Carry en Joske en een stel goede KET acteurs kan succes niet uitblijven en we werden opnieuw voor 4 jaar geklasseerd in 1ste categorie.
1998 KET PAKT UIT MET EEN “EIGEN” STUK
Voor de 2de keer in zijn bestaan kan KET uitpakken met een “eigen creatie”, een “oer”-opvoering van een volledig nieuw stuk geschreven door Richard Willems en geregisseerd door Walter Cools. “SLEUTEL OP DE DEUR” is een actuele, volkse komedie, waarin we de perikelen meemaken van een jong koppeltje met het gekende “baksteen-in-de-maag complex. “Het is niet de bedoeling om deze bouwformule te hekelen maar het is een knipoog naar de kieskeurige kopers en naar de aannemers die op alles beknibbelen” zo licht de auteur toe.
wordt vervolgd met tekst en foto´s …..